W powszechnej świadomości zmiana utożsamiana jest z działaniem, czyli tym, co daje się zaobserwować. Osoba modyfikuje swoje zachowanie, a otoczenie te modyfikacje widzi i w jakiś sposób jest przez nie dotykane i samo na nie wpływa. Tymczasem w transteoretycznym modelu zmiany etap działania to czwarty z sześciu etapów – a więc ani pierwszy, ani ostatni, ani nawet najistotniejszy. Zmiana zachodzi o wiele dłużej i przebiega na subtelniejszych, mniej widocznych dla otoczenia płaszczyznach.

Nie jest też zjawiskiem jednorodnym: obok zmian behawioralnych związanych z konkretnym zachowaniem, obejmuje szereg zmian w myśleniu, w emocjach oraz w zachowaniach wspierających zmianę główną. Zmiana osobista to w istocie wiązka procesów zmian zachodzących w różnym czasie.

Pewne zasady są uniwersalne, niezależne od charakteru wprowadzanej zmiany. Praca ze zmianą może dotyczyć tak różnorodnych obszarów, jak zdrowego odżywiania, zmiany stylu życia, aktywności fizycznej, zwiększenia efektywności osobistej, przygotowania do prowadzenia własnego biznesu, pisania książki, budowania nowego związku i wielu innych.